1 ) I thanë Hasan el Basriut:
“Njerëzit po thonë se ai që ka qenë në haxh është i falur”.
Ai u tha:
“Shenjë e kësaj është që ai t’i braktisë të këqijat që i ka vepruar më parë.”
Ibën Ebi Dunja, Et-Teube, art.70.
________________________________________________________________________________________________
2) Transmetohet se Umer bin Hatabi, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, doli një ditë dhe e pa një grup udhëtarësh, dhe pyeti:
“Kush është ky grup udhëtarësh?”.
Iu përgjigjën:
“Udhëtarë për në haxh!”
I pyeti tri herë,
“Dhe për asgjë tjetër nuk keni dalë?”
U përgjigjën:
“Për asgjë tjetër.”
Ai tha:
“Sikur udhëtarët për në haxh ta dinin se ku po shkonin, do ta ndjenin (që tani) kënaqësinë pas faljes së gjynaheve (nga Allahu). Pasha Atë në dorën e të Cilit është shpirti i Umerit, asnjëherë nuk e ngreh deveja (e udhëtarit për në haxh) këmbën, dhe e ulë prapë, veçse Allahu e ngreh në shkallë / gradë (udhëtarin), ia fal një mëkat, dhe ia shkruan një vepër të mirë.”
Abdurrezak Es-San’ani, El Musanef 5: 4,5
________________________________________________________________________________________________
