Nuk është e lehtë për askënd që t’i numërojë dhe sqarojë mirësitë e sheriatit dhe aspektet e të mirave në të, sepse ky është sheriat i të gjitha mirësive, siç thotë Pejgamberi (salallahu alejhi ve selem): “Allahu ka urdhëruar të kihet mirësi ndaj çdo gjëje…” pa bërë asnjë përjashtim, bile edhe gjatë therjes së kafshës duhet të kihet mirësi, e edhe në ato raste kur njeriut nuk i shkon mendja te kuptimi i mirësisë, siç thotë Pejgamberi salallahu alejhi ve selem): “Kur të therni kafshën bëjeni në formën më të mirë…”. Bile nëse shikojmë me kujdes në fushat e jetës do të vërejmë se mirësia është në majë të tyre, bile qëllimi me krijimin e njeriut, me vdekjen dhe jetën e tij është mirësia, siç thotë Allahu: “Qoftë i lartësuar Ai, në dorën e të Cilit është pushteti suprem dhe që është i Fuqishëm të bëjë çdo gjë! Ai i ka krijuar jetën dhe vdekjen, për t’ju provuar se kush prej jush do të veprojë më mirë” (El Mulk,1-2), dhe thotë: “Çdo gjë që gjendet në Tokë, Ne e kemi bërë stoli për të, për të provuar se kush prej tyre punon më mirë” (El Kehf, 7). Kurse në hadithin e Pejgamberit (salallahu alejhi ve selem) pasi sqarohet Islami, ngrihet në gradën e sqarimit të Imanit e më pas në majë të të gjithave sqarohet Ihsani (bëmirësia). Kjo është feja e Allahut, siç thotë Allahu: “Thoni: “Kjo fe është “ngjyra” që na ka dhënë Allahu! S’ka “ngjyrë” më të bukur se ajo që jep Allahu! Ne vetëm Atë adhurojmë!”(El Bekare, 138)
Nëse fillojmë t’i numërojmë aspektet e mirësisë në sheriat, qoftë edhe në formë të përgjithshme, do të vërejmë se mirësia së pari fillon në fjalë, ku thotë Allahu: “Thuaju, robërve të Mi, që të flasin atë që është më e mira” (El Isra, 53), e bile mirësia vije në shprehje edhe gjatë polemikës, ku thotë Allahu: “Polemizo me ata në mënyrën më të mirë” (En Nahl, 125), e po ashtu gjatë thirrjes së njerëzve në Islam: “Thirr në rrugën e Zotit tënd me mençuri dhe këshillë të mirë” (En Nahl, 125), e bile mirësia vije në shprehje edhe me atë që sillet keq: “Largoje të keqen me atë që është më e mira” (El Mu’minun, 96), “Nuk barazohet e mira me të keqen! Të keqen ktheje me të mirë” (Fussilet, 34), edhe me sjellje ndaj bashkëshorteve: “Gruaja ose të mbahet me të mirë, ose të lejohet të shkojë me të mirë” (El Bekare, 229), e gjithashtu edhe me prindërit: “të silleni mirë me prindërit” (El Bekare, 83), gjë që nuk mund të arrijmë në fund të mirësive… por si përfundim e përmendim ajetin: “por bëni të mira; Allahu me të vërtetë i do bamirësit” (El Bekare, 195).
Ky është sheriati i Allahut i cili ka zbritur në Librin, ajetet e të cilit janë radhitur mrekullueshëm dhe janë parashtruar me hollësi nga ana e të Urtit të Gjithëdijshmit, kanë zbritur mbi njeriun e zgjedhur dhe vulën e të Dërguarve, i cili është i butë dhe i mëshirshëm me besimtarët, ka zbritur mbi njerëzit më të mirë, të cilët urdhërojnë për të mirë dhe ndalojnë nga e keqja dhe besojnë Allahun.
Ky është sheriati të cilin e zgjodhi Allahu, e përsosi dhe e plotësoi: “Sot jua përsosa fenë tuaj, e plotësova dhuntinë Time ndaj jush dhe zgjodha që Islami të jetë feja juaj” (El Maide, 3).
Kishte sheriate edhe më herët, pra edhe ata që ishin para nesh patën fetë e tyre, u zbritën libra dhe u erdhën pejgamberë. Më pas erdhi ky sheriat më i ploti, erdhi kjo fe më e përsosura, e cila u zbrit në Librin që vërteton librat e mëhershëm. Kurse ky Pejgamber ishte vula e pejgamberëve, të cilin e zgjodhi Allahu tek njerëzit e zgjedhur dhe tek umeti më i mirë. Pra ky është sheriati më i mirë që është zbritur tek njeriu më i mirë, i cili është dërguar tek umeti më i mirë.
Kurse nëse flasim nga një aspekt tjetër: ky sheriat është shpallje nga Allahu, që është shpallur me fjalën e Allahut, pra është e lidhur me cilësitë e Allahut. Kurse përkryerja e cilësive të Allahut është degë e përkryerjes së qenies së Tij: “Të përkryera janë fjalët e Zotit tënd në vërtetësi dhe drejtësi; fjalët e Tij askush nuk mund t’i ndryshojë. Ai dëgjon çdo gjë dhe di çdo gjë” (El En’am, 115).
Kjo është drita e Allahut, me të cilën i nxori njerëzit nga errësira: “Drita e Tij shëmbëllen me atë të një kamareje, në të cilën ndodhet një llambë. Llamba është në një kristal, kurse kristali është si një yll i shndritshëm. Ajo (llamba) ndizet nga druri i bekuar i ullirit, as lindor, as perëndimor, ndërsa vaji i saj shkëlqen edhe pa e prekur zjarri. Dritë sipër dritës. Allahu udhëzon drejt dritës së Tij kë të dojë dhe paraqet shembujt për njerëzit. Allahu është i Dijshëm për çdo gjë”. (Nur: 35).